سلام دوستان

به وبلاگ ادبستان خوش آمدید.

از امروز ما هم می خواهیم به جمع وبلاگ نویسان عصر ارتباطات بپیوندیم و امیدواریم بتوانیم مطالب خوب و مفیدی را تقدیم شما عزیزان بکنیم.

این وبلاگ همانطور که از اسمش پیداست، به مطالب ادبی و مخصوصا شعر کلاسیک اختصاص دارد، البته اگرچه من خودم دستی در شاعری دارم و هر از گاهی اشعاری می سرایم ولیکن شعرهایی که اینجا می آورم مال خودم نیست.

ناگفته نماند که غیر از شعر و مطالب ادبی، مطالب متنوع دیگری هم در زمینه های مختلف به مرور در این وبلاگ قرار خواهیم داد.

شعرهای موجود در این وبلاگ گلچینی از بهترین اشعاری است که من طی چندین سال در خلال مطالعات ادبی با آنها برخورد کرده و آنها را در دفتر جداگانه ای نوشته ام و از این به بعد به مرور انها را در این وبلاگ قرار می دهم تا شما عزیزان نیز از آنها استفاده کنید.

برای حسن مطلع می خواستم شعری از خواجه شیراز بنویسم، برای همین تفالی به دیوان خواجه زدم و اشعار زیر مناسب حال آمد:

 مرا می بینی و هر دم زیادت می کنی دردم

تو را می بینم و میلم زیادت می شود هر دم

 به سامانم نمی پرسی نمی دانم چه سر داری

به درمانم نمی کوشی نمی دانی مگر دردم؟

 نه راهست اینکه بگذاری مرا برخاک و بگریزی

گذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم

 ندارم دستت از دامن بجز در خاک و آندم هم

که چون خاکم روان گردی به گرد دامنت گردم

 فرو رفت از غم عشقت دمم دم می دهی تا کی؟

دمار از من برآوردی نمی گویی برآوردم

 شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می جستم

رخت می دیدم و جامی هلالی باز می خوردم

 کشیدم در برت ناگاه و شد در تاب گیسویت

نهادم برلبت لب را و جان و دل فدا کردم

 تو خوش می باش با حافظ برو گو خصم جان می ده

چو گرمی از تو می بینم چه باک از خصم دم سردم

 سرفراز و پیروز باشید.