آيــــنه "

با تـــوام . . .

محــــض رضاي خـــدا براي يــکبار هم شـــده

به جـاي چشمـــهايم دلـــم را نشان بـــده!!!

تـــا / بدانــــند /

ديـــوار ِ دلـــم آنقــــدرها هم که فـــکر ميــــکنند

کـــوتاه نيــــست،

گاهـــي زيـــادي کـــوتاه ميــــآيم